Zachowanie opisane w pytaniu może wypełniać znamiona czynu z art. 190 § 1 kk lub art. 191 § 1.kk. Ponieważ nie zostały podane dokładne okoliczności popełnienia czynu, trudno jest jednoznacznie stwierdzić, który z art. mógłby mieć zastosowanie. Zgodnie z art. 190 §1 kk, kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Ściganie przestępstwa następuje na wniosek pokrzywdzonego. Wniosek należy złożyć w jednostce policji lub prokuraturze. Brak takiego wniosku uniemożliwia wszczęcie postępowania karnego. Kolejnym artykułem, na podstawie którego osoba Pana nękająca, może zostać pociągnięta do odpowiedzialności karnej jest art. 191 kk. Zgodnie z jego brzmieniem, kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Paragraf drugi tego artykułu stanowi natomiast, że jeżeli sprawca działa w sposób określony powyżej w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. To przestępstwo, w odróżnieniu od poprzedniego, nie jest ścigane na wniosek pokrzywdzonego, ale z urzędu. Oznacza to, że uprawniony organ ma obowiązek wszcząć postępowanie niezależnie od woli osoby pokrzywdzonej. Pan natomiast powinien złożyć zawiadomienie o przestępstwie i opisać dokładnie całą sytuację, tak aby umożliwić uprawnionemu organowi działanie.

Podstawa prawna: Kodeks karny z dnia 6 czerwca 1997 r. (Dz. U. 1997 Nr 88 poz. 553).